Ongeacht de hoog- en laagspanningslijnen en de automatisch blokkerende bovengrondse lijnen, zijn er hoofdzakelijk de volgende structurele categorieën: lineaire pool, overspannende pool, trekstang, eindpool enzovoort.

De gemeenschappelijke poolstructuurclassificatie:
(A)rechte lijn paal- ook wel tussenpool genoemd. Opgesteld in een rechte lijn, de paal voor en na de draad voor hetzelfde type en het aantal gelijke langs de draad aan beide zijden van de spanning is gelijk, alleen in de lijn breekt om de onevenwichtige spanning aan beide zijden te weerstaan.
(B) trekstang - lijn kan optreden bij de werking van gebroken lijnfouten en ervoor zorgen dat de toren spanning kan weerstaan, om de uitzetting van de fout te voorkomen, moet op een bepaalde locatie worden geïnstalleerd met een grotere mechanische sterkte, in staat om de spanning van de toren, deze toren wordt spanstang genoemd. Spanstang opgesteld in de richting van de lijn, zodat je het breken van de lijn kunt voorkomen, de fout zich over de hele opstelling verspreidt en alleen de spanningsonbalans beperkt is tot de toestand tussen de twee spanstangen. De afstand tussen de twee spanstangen, de zogenaamde spansectie of spantandwielafstand, lange stroomkabels bieden over het algemeen 1 kilometer voor een spansectie, maar kunnen ook afhankelijk van de bedrijfsomstandigheden geschikt zijn om te verlengen of in te korten. Het aantal draden en de doorsnede van de plaats zijn veranderd, maar ook het gebruik van de spanstang.
(C)hoek paaleen verandering in de richting van de bovenleiding voor het pand, de hoekpaal kan trekvast zijn, kan ook lineair zijn, afhankelijk van de toren geladen met spandraad.
(D)eindpole - een bovenleiding voor het begin en einde, omdat de aansluitpaal slechts aan één kant van de geleider zit, onder normale omstandigheden ook de spanning moet kunnen weerstaan, dus om de kabel te installeren.
Type geleider: aluminium draad met stalen kern heeft voldoende mechanische sterkte, goede elektrische geleidbaarheid, licht gewicht, lage prijs, corrosieweerstand, wordt veel gebruikt in hoogspanningskabels.
De minimale doorsnede van de geleider bedraagt ​​niet minder dan 50 mm² voor zelfsluitende lijnen en 50 mm² voor doorgaande lijnen.
Lijnafstand: de keuze van de afstand is geschikt voor woongebieden van 60-80 m op de vlakten, 65-90 m voor niet-residentiële gebieden, maar ook afhankelijk van de werkelijke situatie ter plaatse.
Geleidertranspositie: de dirigent moet de hele sectietranspositie overnemen, elke transpositie van 3-4 km, elk interval om een ​​transpositiecyclus tot stand te brengen, na de transpositiecyclus, vóór de introductie van het onderstation moet worden gehandhaafd bij de introductie van de twee aangrenzende distributies van de dezelfde faselijn. Rol: het voorkomen van interferentie met nabijgelegen open communicatielijnen en signaallijnen; om te hoge spanning te voorkomen.

De classificatie van bovengrondse hoogspanningslijnen, of het nu gaat om hoogspanningslijnen, laagspanningslijnen of automatische afkortlijnen, kan worden onderverdeeld in de volgende typen: rechte palen, horizontale palen, verbindingspalen en eindpalen.
1. Classificatie van gewone elektrische poolstructuren
Eén soort. Rechte paal: Ook wel middenpaal genoemd, geïnstalleerd op een recht stuk, wanneer het type en aantal geleiders hetzelfde zijn, is de spanning aan beide zijden van de paal gelijk. Het is alleen bestand tegen de onevenwichtige spanning aan beide zijden als de geleider breekt.
Het wordt op een recht stuk geïnstalleerd als de geleiders van hetzelfde type en nummer zijn. B. Trekbestendige palen: Wanneer een lijn wordt losgekoppeld, kan de lijn worden blootgesteld aan trekkrachten. Om de verspreiding van fouten te voorkomen, is het noodzakelijk om staven te installeren met een hoge mechanische sterkte en die op specifieke locaties spanning kunnen weerstaan, de zogenaamde spanstaven. Trekstangen zijn voorzien van spanlijnen langs de lijn om de verspreiding van breuken te voorkomen en de spanningsonbalans tussen twee trekstangen te beperken. De afstand tussen twee trekstangen wordt de treksectie of spanwijdte genoemd, die voor langere stroomleidingen meestal op 1 km wordt ingesteld, maar kan worden aangepast aan de bedrijfsomstandigheden. Trekstangen worden ook gebruikt als het aantal en de doorsnede van de geleiders varieert.
C. Hoekstangen: gebruikt als richtingsverandering voor bovengrondse elektriciteitsleidingen. Hoekpalen kunnen worden gespannen of waterpas gezet. Installatie van spanlijnen is afhankelijk van de spanning van de paal.
D. Eindpalen: Gebruikt aan het begin- en eindpunt van een bovengrondse hoogspanningslijn. Normaal gesproken staat één zijde van de aansluitpaal onder spanning en is deze voorzien van een spandraad.
Geleidertype: Gevlochten draad met aluminium kern (ACSR) wordt veel gebruikt in bovengrondse hoogspanningslijnen vanwege de adequate mechanische sterkte, goede elektrische geleidbaarheid, lichtgewicht, lage kosten en corrosieweerstand. Voor 10 kV-bovengrondse lijnen worden geleiders onderverdeeld in blanke geleiders en geïsoleerde geleiders. Geïsoleerde geleiders worden over het algemeen gebruikt in bosrijke gebieden en op plaatsen met onvoldoende bodemvrijheid.
Geleiderdoorsnede: Aluminium geslagen draden met stalen kern en een minimale doorsnede van niet minder dan 50 mm² worden meestal gebruikt voor zelfsluitende leidingen en doorvoerleidingen.
Lijnafstand: De afstand tussen lijnen in vlakke woonwijken is 60-80 m, en de afstand tussen lijnen in niet-woongebieden is 65-90 m, die kan worden aangepast aan de werkelijke situatie ter plaatse.
Omkering van de geleider: De geleider moet elke 3-4 kilometer volledig worden omgedraaid en voor elke sectie moet een omkeercyclus worden vastgesteld. Na de commutatiecyclus moet de fase van de naburige onderstationfeeder hetzelfde zijn als de fase vóór de introductie van het onderstation. Dit is om interferentie met nabijgelegen communicatie- en signaallijnen te voorkomen en om overspanning te voorkomen.