Een zendmast (ook elektriciteitsmast, waterkrachtmast in Canada en mast in Groot-Brittannië) is een hoge constructie, meestal een tralietoren van staal die wordt gebruikt om een ​​bovengrondse hoogspanningslijn te ondersteunen. In elektriciteitsnetten transporteren transmissietorens hoogspanningstransmissielijnen die bulkstroom van elektriciteitscentrales naar elektrische onderstations transporteren, van waaruit elektriciteit aan de eindgebruikers wordt geleverd; bovendien worden elektriciteitspalen gebruikt ter ondersteuning van subtransmissie- en distributielijnen met een lagere spanning die elektriciteit van onderstations naar elektriciteitsklanten transporteren.

Er zijn vier categorieën zendmasten: (i) de ophangtoren, (ii) de doodlopende terminaltoren, (iii) de spanningstoren en (iv) de transpositietoren. De hoogte van zendmasten varieert van 15 tot 55 m (49 tot 180 ft); de hoogste zijn de 380 m (1247 ft) zendmasten met een overspanning van 2656 m (8714 ft) van de Jintang-Cezi Overhead Powerline Link , tussen de eilanden Jintang en Cezi in de provincie Zhejiang, China. De langste overspanning van een waterkrachtcentrale is de Ameralik-overspanning van de hoogspanningslijnovergang van de Ameralik-fjord, met een lengte van 5.376 m (17.638 ft). Er zijn meer zendmasten nodig om de klimaatverandering te beperken, dus in de jaren twintig werden zendmasten politiek belangrijk.

Transmissielijntorens worden meestal geclassificeerd op basis van vorm, inclusief glastype, kattenkoptype, bovenste type, droog type en emmertype. Volgens zijn functies zijn er spanningstransmissielijntorens, ophangingstransmissielijntorens, hoektransmissielijntorens, eindhoektransmissielijntorens (doodlopende torens), torens voor rivierovergangen, enz.